کد مطلب:34018 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:180

در روش تجزیه ای، بخشی از نهج البلاغه، یا برخی از خطبه ها، یا نامه ها، یا حكمتها مورد بررسی و شرح قرار می گیرد. این روش، روشی بخشی نگر و جزئی نگر است و طبعی است كه بخش یا جزء انتخاب شده را می توان از وجوه گوناگون و جهات مختلف مورد تامل و دقت و بررسی قرار داد و درس آموخت و هدایت یافت.

مزیت عمده ی این روش آن است كه می توان، خطبه، نامه، حكمت، یا بخش مورد نیاز را مطالعه و غور كرد و زمانی طولانی برای مرور كامل نهج البلاغه نیاز نیست.

این روش، پیوسته مورد توجه اندیشمندان و هدایت جویان بوده است، چنانكه بسیاری به شرح عهدنامه ی مالك اشتر،[1] نامه امام (ع) به فرزندش حسن (ع)،[2] خطبه ی همام،[3] خطبه ی قاصعه،[4] حكمت امام (ع) خطاب به كمیل بن زیاد[5] و جز اینها پرداخته اند كه در بخش كتابشناسی بدینها پراخته می شود.

1. نهج البلاغه، نامه 53.
2. همان، نامه 31.
3. همان، خطبه ی 193.
4. همان، خطبه ی 3.
5. همان، حكمت 147.